Εάν η απώλεια μαλλιών είναι ένα πρόβλημα για τους ενήλικες, τότε η αποσύνθεση των δοντιών (επιστημονική ονομασία Caries) είναι ένα κοινό πρόβλημα κεφαλαλγίας για άτομα όλων των ηλικιών.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η συχνότητα εμφάνισης της τερηδόνας μεταξύ των εφήβων στη χώρα μου είναι πάνω από 50%, η επίπτωση της οδοντικής τερηδόνας μεταξύ των μεσήλικων ανθρώπων είναι πάνω από 80%και μεταξύ των ηλικιωμένων, το ποσοστό είναι πάνω από 95%. Εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, αυτή η κοινή οδοντική βακτηριακή ασθένεια του σκληρού ιστού θα προκαλέσει πολπτίτιδα και κορυφαία περιοδοντίτιδα και ακόμη και θα προκαλέσει φλεγμονή του κυψελιδικού οστού και των σιαγόνων, γεγονός που θα επηρεάσει σοβαρά την υγεία και τη ζωή του ασθενούς. Τώρα, αυτή η ασθένεια μπορεί να έχει συναντήσει μια "nemesis".

Στο εικονικό συνέδριο και την έκθεση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας (ACS) το φθινόπωρο του 2020, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο ανέφεραν ένα νέο τύπο διατύπωσης νανοσωματιδίων δημητριακού που μπορεί να αποτρέψει τον σχηματισμό οδοντικής πλάκας και αποσύνθεσης των δοντιών εντός μιας ημέρας. Επί του παρόντος, οι ερευνητές έχουν υποβάλει αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και το παρασκεύασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως σε οδοντιατρικές κλινικές στο μέλλον.

Υπάρχουν περισσότερα από 700 είδη βακτηρίων στο ανθρώπινο στόμα. Μεταξύ αυτών, δεν υπάρχουν μόνο ευεργετικά βακτήρια που βοηθούν στην πέψη των τροφίμων ή τον έλεγχο άλλων μικροοργανισμών, αλλά και των επιβλαβών βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένων των στρεπτόκοκκου mutans. Τέτοια επιβλαβή βακτήρια μπορούν να προσκολληθούν στα δ

Κλινικά, το φθοριούχο φθοριούχο νιτρικό άργυρο ή το ασήμι διαμίνης χρησιμοποιείται συχνά για την αναστολή της οδοντικής πλάκας και την πρόληψη της περαιτέρω αποσύνθεσης των δοντιών. Υπάρχουν επίσης μελέτες που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν νανοσωματίδια κατασκευασμένα από οξείδιο του ψευδαργύρου, οξείδιο του χαλκού κλπ. Για τη θεραπεία της αποσύνθεσης των δοντιών. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν περισσότερα από 20 δόντια στην ανθρώπινη στοματική κοιλότητα και όλα αυτά κινδυνεύουν να διαβρωθούν από βακτήρια. Η επαναλαμβανόμενη χρήση αυτών των φαρμάκων μπορεί να σκοτώσει ευεργετικά κύτταρα και ακόμη και να προκαλέσει το πρόβλημα της αντοχής στα φάρμακα των επιβλαβών βακτηρίων.

Ως εκ τούτου, οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν έναν τρόπο να προστατεύσουν τα ευεργετικά βακτήρια στην στοματική κοιλότητα και να αποτρέψουν την φθορά των δοντιών. Έστρεψαν την προσοχή τους στα νανοσωματίδια οξειδίου του δημητριακού (μοριακός τύπος: CEO2). Το σωματίδιο είναι ένα από τα σημαντικά αντιβακτηριακά υλικά και έχει τα πλεονεκτήματα της χαμηλής τοξικότητας σε φυσιολογικά κύτταρα και τον αντιβακτηριακό μηχανισμό που βασίζεται στην αναστρέψιμη μετατροπή σθένους. Το 2019, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Nankai διερεύνησαν συστηματικά τον πιθανό αντιβακτηριακό μηχανισμό τουνανοσωματίδια οξειδίου του δημητριακούΣτην επιστήμη των υλικών της Κίνας.

Σύμφωνα με την έκθεση των ερευνητών στο συνέδριο, παρήγαγαν νανοσωματίδια οξειδίου του δημητριακού με τη διάλυση του νιτρικού δημητριακού ή του θειικού αμμωνίου στο νερό και μελέτησαν την επίδραση των σωματιδίων στο "βιοφίλμ" που δημιουργήθηκε από Streptococcus mutans. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αν και τα νανοσωματίδια οξειδίου του δημητριακού δεν μπορούσαν να απομακρύνουν το υπάρχον "βιοφίλμ", μείωσαν την ανάπτυξή του κατά 40%. Υπό παρόμοιες συνθήκες, ο κλινικά γνωστός νιτρικός παράγοντας αντι-κοιλότητας δεν μπορούσε να καθυστερήσει το "βιοφίλμ". Η ανάπτυξη της "μεμβράνης".

Ο κύριος ερευνητής του έργου, Russell Pesavento του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο, δήλωσε: "Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου θεραπείας είναι ότι φαίνεται να είναι λιγότερο επιβλαβές για τα βακτηρίδια από το στόμα. Τα νανοσωματίδια θα εμποδίσουν μόνο τους μικροοργανισμούς να ακολουθήσουν την ουσία και να σχηματίσουν βιοφίλμ. Και η τοξικότητα του σωματιδίου και οι μεταβολικές επιδράσεις στα ανθρώπινα στοματικά κύτταρα σε ένα πιάτο Petri είναι μικρότερα από το νιτρικό ασήμι σε τυποποιημένη θεραπεία. " 

Επί του παρόντος, η ομάδα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει επικαλύψεις για να σταθεροποιήσει τα νανοσωματίδια σε ουδέτερο ή ασθενώς αλκαλικό pH κοντά σε αυτό του σάλιο. Στο μέλλον, οι ερευνητές θα δοκιμάσουν την επίδραση αυτής της θεραπείας στα ανθρώπινα κύτταρα στο χαμηλότερο πεπτικό σύστημα σε μια πληρέστερη στοματική μικροβιακή χλωρίδα, έτσι ώστε να παρέχουν στους ασθενείς μια καλύτερη συνολική αίσθηση ασφάλειας.