نقره فوق العاده ریز عمدتا ارگانیسم های تک سلولی را می کشد. نانو-سیلور با آنزیم های متابولیک اکسیژن خود ترکیب می شود تا آنزیم ها را غیرفعال کند و باکتری های بیماری زا را خفه کند. اجسام چند سلولی از پروتئازها برای تنفس استفاده نمی کنند.

نقره خود به خودی خود سمیت بسیار کمی برای بدن انسان دارد ، حتی اگر نانو سیلور در داخل به عنوان یک دارو در داخل کشور مصرف شود ، زیرا میزان نقره اندک است (هزارمین دوز تحمل شده) ، تأثیر کمی در بدن انسان دارد. حداقل در شرایط آزمایشگاهی مشکلی ندارد. با این حال ، خواص فلزات یا ترکیبات آنها معمولاً در سطح نانومتر تغییر می کند.

نقره نقره ای فوق العاده ریز دارای بیش از خواص فوق است ، استفاده از ذرات نانو سیلور در پزشکی ، زیست شناسی ، محیط زیست و سایر زمینه ها مطمئناً چشم انداز توسعه بسیار گسترده ای خواهد داشت.