طلای کلوئیدی

نانوذرات طلای کلوئیدیقرن ها توسط هنرمندان مورد استفاده قرار گرفته اند زیرا آنها با نور مرئی برای تولید رنگ های روشن در تعامل هستند. به تازگی ، این خاصیت فوتوالکتریک منحصر به فرد در زمینه های فناوری پیشرفته مانند سلولهای خورشیدی آلی ، پروب سنسور ، داروهای درمانی ، سیستم های تحویل دارو در کاربردهای بیولوژیکی و پزشکی ، هادی های الکترونیکی و کاتالیز مورد بررسی و استفاده قرار گرفته است. خواص نوری و الکترونیکی نانوذرات طلا را می توان با تغییر اندازه ، شکل ، شیمی سطح و وضعیت تجمع آنها تنظیم کرد.

محلول طلای کلوئیدی به یک طلای طلا با قطر ذرات فاز پراکنده بین 1 تا 150 نانومتر اشاره دارد. متعلق به یک سیستم ناهمگن ناهمگن است و رنگ آن نارنجی تا بنفش است. استفاده از طلای کلوئیدی به عنوان نشانگر ایمونوهیستوشیمی در سال 1971 آغاز شد. فاولک و همکاران. میکروسکوپ الکترونی استفاده شده از رنگ آمیزی طلای ایمونوکلئید (IGS) برای مشاهده سالمونلا.

برچسب در آنتی بادی دوم (IgG ضد انسانی اسب) ، یک روش رنگ آمیزی ایمونوکلئید غیرمستقیم ایجاد شد. در سال 1978 ، Geoghega استفاده از نشانگرهای طلای کلوئیدی را در سطح آینه نور کشف کرد. استفاده از طلای کلوئیدی در ایمونوشیمی نیز Immunogold نامیده می شود. پس از آن ، بسیاری از محققان بیشتر تأیید کردند که طلای کلوئیدی می تواند پروتئین های پایدار و سریع را جذب کند ، و فعالیت بیولوژیکی پروتئین به طور قابل توجهی تغییر نکرده است. می توان از آن به عنوان یک کاوشگر برای موقعیت دقیق سطح سلول و پلی ساکاریدهای داخل سلولی ، پروتئین ها ، پلی پپتیدها ، آنتی ژن ها ، هورمون ها ، اسیدهای نوکلئیک و سایر ماکرومولکول های بیولوژیکی استفاده کرد. همچنین می توان از آن برای ایمن سازی روزانه و محلی سازی ایمونوهیستوشیمیایی استفاده کرد ، بنابراین در تشخیص بالینی و استفاده از تشخیص دارو و جنبه های دیگر به طور گسترده ای ارزشمند بوده است. در حال حاضر ، رنگ آمیزی سیستم ایمنی در سطح میکروسکوپ الکترونی (IGS) ، رنگ آمیزی ایمونوگلد در سطح میکروسکوپ نوری (IGSS) ، و رنگ آمیزی ایمونوگلد در سطح ماکروسکوپی به طور فزاینده ای به ابزارهای قدرتمندی برای تحقیقات علمی و تشخیص بالینی تبدیل می شود.