طلای کلوئیدی

نانو ذرات طلای کلوئیدیقرن‌ها توسط هنرمندان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، زیرا آنها با نور مرئی برای تولید رنگ‌های روشن تعامل دارند.اخیراً، این خاصیت فوتوالکتریک منحصر به فرد در زمینه‌های با تکنولوژی بالا مانند سلول‌های خورشیدی آلی، کاوشگرهای حسگر، عوامل درمانی، سیستم‌های دارورسانی در کاربردهای بیولوژیکی و پزشکی، هادی‌های الکترونیکی و کاتالیز مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته است.خواص نوری و الکترونیکی نانوذرات طلا را می توان با تغییر اندازه، شکل، شیمی سطح و حالت تجمع آنها تنظیم کرد.

محلول طلای کلوئیدی به یک سل طلا با قطر ذرات فاز پراکنده بین 1 تا 150 نانومتر اشاره دارد.متعلق به یک سیستم ناهمگن ناهمگن است و رنگ آن نارنجی تا بنفش است.استفاده از طلای کلوئیدی به عنوان نشانگر ایمونوهیستوشیمی در سال 1971 آغاز شد. Faulk et al.برای مشاهده سالمونلا از رنگ‌آمیزی ایمونوکلوئیدی طلا (IGS) از میکروسکوپ الکترونی استفاده شد.

بر روی آنتی بادی دوم (IgG ضد انسان اسب)، یک روش رنگ آمیزی غیرمستقیم ایمونوکولوئید طلا ایجاد شد.در سال 1978، geoghega کاربرد نشانگرهای طلای کلوئیدی را در سطح آینه نور کشف کرد.کاربرد طلای کلوئیدی در ایمونوشیمی را ایمونوگلد نیز می نامند.پس از آن، بسیاری از محققان تأیید کردند که طلای کلوئیدی می تواند پروتئین ها را به طور پایدار و سریع جذب کند و فعالیت بیولوژیکی پروتئین تغییر قابل توجهی نداشته است.این می تواند به عنوان یک کاوشگر برای موقعیت یابی دقیق سطح سلولی و پلی ساکاریدهای درون سلولی، پروتئین ها، پلی پپتیدها، آنتی ژن ها، هورمون ها، اسیدهای نوکلئیک و سایر ماکرومولکول های بیولوژیکی استفاده شود.همچنین می توان از آن برای تشخیص ایمنی روزانه و محلی سازی ایمونوهیستوشیمی استفاده کرد، بنابراین در تشخیص بالینی و کاربرد تشخیص دارو و سایر جنبه ها به طور گسترده ای با ارزش بوده است.در حال حاضر، رنگ آمیزی ایمونوگلد در سطح میکروسکوپ الکترونی (IGS)، رنگ آمیزی ایمونوگلد در سطح میکروسکوپ نوری (IGSS) و رنگ آمیزی گلد لکه ای در سطح ماکروسکوپی به طور فزاینده ای به ابزارهای قدرتمندی برای تحقیقات علمی و تشخیص بالینی تبدیل می شوند.