ساختمان‌های مدرن از تعداد زیادی مواد نازک و شفاف بیرونی مانند شیشه و پلاستیک استفاده می‌کنند. این مواد در حالی که نورپردازی داخلی را بهبود می بخشد، به ناچار باعث ورود نور خورشید به اتاق می شود و باعث افزایش دمای داخل می شود. در تابستان، با افزایش دما، مردم معمولاً از دستگاه های تهویه مطبوع برای خنک شدن استفاده می کنند تا روشنایی داخلی ناشی از نور خورشید را متعادل کنند. این نیز دلیل اصلی قطع برق در برخی مناطق کشورمان در تابستان است. محبوبیت روزافزون خودروها منجر به افزایش مصرف متداول در تابستان برای کاهش دمای داخلی و انرژی کمتر تهویه مطبوع و همچنین ساخت فیلم های عایق حرارتی برای خودروها شده است. موارد دیگر، مانند عایق حرارتی شفاف پانل های پلاستیکی عایق حرارت و خنک کننده نور روز گلخانه های کشاورزی، و پوشش های عایق حرارتی رنگ روشن برزنت های سایه دار در فضای باز نیز به سرعت در حال توسعه هستند.

در حال حاضر موثرترین روش افزودن نانوذرات با قابلیت جذب نور مادون قرمز مانند دی اکسید قلع دوپ شده با آنتیموان است.نانو ATO), اکسید قلع ایندیم (ITO)، هگزابورید لانتانیم وبرنز تنگستن نانو سزیمو غیره به رزین. یک پوشش عایق حرارتی شفاف بسازید و آن را مستقیماً روی شیشه یا پارچه سایه دار بمالید یا ابتدا آن را روی فیلم PET (پلی استر) بمالید و سپس فیلم PET را به شیشه (مانند فیلم ماشین) وصل کنید یا آن را به صورت یک ورق پلاستیکی در آورید. مانند پلاستیک PVB، EVA، و این ورق های پلاستیکی و ترکیب شیشه سکوریت، همچنین در مسدود کردن مادون قرمز نقش دارند تا به یک اثر عایق حرارتی شفاف دست پیدا کنند.

برای دستیابی به اثر شفافیت پوشش، اندازه نانوذرات کلیدی است. در ماتریس مواد کامپوزیت، هر چه اندازه نانوذرات بزرگتر باشد، مه مواد کامپوزیت بیشتر است. به طور کلی، مه فیلم نوری باید کمتر از 1.0٪ باشد. عبور نور مرئی فیلم پوشش نیز مستقیماً با اندازه ذرات نانو ذرات مرتبط است. هر چه ذره بزرگتر باشد ضریب عبور کمتر است. بنابراین، به عنوان یک فیلم عایق حرارتی شفاف با نیازهای بالاتر برای عملکرد نوری، کاهش اندازه ذرات نانوذرات در ماتریس رزین به یک نیاز اساسی برای بهبود عملکرد فیلم پوشش تبدیل شده است.