Als een van de meest typische vertegenwoordigers van op tin gebaseerde oxiden heeft tindioxide (SnO2) de relevante kenmerken van n-type halfgeleiders met een brede bandafstand, en is het op veel gebieden gebruikt, zoals gasdetectie en biotechnologie. Tegelijkertijd heeft SnO2 de voordelen van overvloedige reserves en groene milieubescherming, en wordt het beschouwd als een van de meest veelbelovende anodematerialen voor lithium-ionbatterijen.

Nanotindioxide wordt ook veel gebruikt op het gebied van lithiumbatterijen vanwege de goede doorlaatbaarheid voor zichtbaar licht, de uitstekende chemische stabiliteit in waterige oplossingen en de specifieke geleidbaarheid en reflectie van infraroodstraling.

Nano-stannineoxide is een nieuw anodemateriaal voor lithium-ionbatterijen. Het verschilt van de eerdere koolstofanodematerialen, het is een anorganisch systeem met tegelijkertijd metalen elementen en de microstructuur is samengesteld uit stannianhydridedeeltjes op nanoschaal. Nanotinoxide heeft zijn unieke lithium-intercalatie-eigenschappen en het lithium-intercalatiemechanisme is heel anders dan dat van koolstofmaterialen.

Het onderzoek naar het lithium-intercalatieproces van tindioxide-nanodeeltjes laat zien dat, omdat de deeltjes van SnO2 op nanoschaal zijn en de openingen tussen de deeltjes ook nano-grootte hebben, dit een goed nano-lithium-intercalatiekanaal en intercalatie biedt voor de intercalatie van lithium-ionen. Daarom heeft tinoxide nano een grote lithium-intercalatiecapaciteit en goede lithium-intercalatieprestaties, vooral in het geval van opladen en ontladen met hoge stroomsterkte heeft het nog steeds een grote omkeerbare capaciteit. Tindioxide-nanomateriaal stelt een geheel nieuw systeem voor lithiumionanodemateriaal voor, dat het vorige systeem van koolstofmaterialen afschaft, en dat steeds meer aandacht en onderzoek heeft getrokken.