Als haaruitval een probleem is voor volwassenen, dan is tandbederf (wetenschappelijke naam cariës) een veel voorkomend hoofdpijnprobleem voor mensen van alle leeftijden.

Volgens de statistieken is de incidentie van tandcariës bij adolescenten in mijn land meer dan 50%, de incidentie van tandcariës bij mensen van middelbare leeftijd meer dan 80% en bij ouderen meer dan 95%.Indien niet op tijd behandeld, zal deze veelvoorkomende bacteriële ziekte van tandweefsel pulpitis en apicale parodontitis veroorzaken en zelfs ontsteking van het alveolaire bot en kaakbot veroorzaken, wat de gezondheid en het leven van de patiënt ernstig zal aantasten.Nu is deze ziekte mogelijk een 'aartsvijand' tegengekomen.

Op de virtuele conferentie en tentoonstelling van de American Chemical Society (ACS) in de herfst van 2020 rapporteerden onderzoekers van de Universiteit van Illinois in Chicago een nieuw type cerium-nanodeeltjesformulering die de vorming van tandplak en tandbederf binnen één dag kan voorkomen.Op dit moment hebben onderzoekers patent aangevraagd en het preparaat kan in de toekomst op grote schaal worden gebruikt in tandheelkundige klinieken.

Er zijn meer dan 700 soorten bacteriën in de menselijke mond.Onder hen bevinden zich niet alleen nuttige bacteriën die helpen bij het verteren van voedsel of het beheersen van andere micro-organismen, maar ook schadelijke bacteriën, waaronder Streptococcus mutans.Dergelijke schadelijke bacteriën kunnen zich aan de tanden hechten en zich verzamelen om een ​​"biofilm" te vormen, suikers consumeren en zure bijproducten produceren die het tandglazuur aantasten, en zo de weg vrijmaken voor "tandbederf".

Klinisch wordt tinfluoride, zilvernitraat of zilverdiaminefluoride vaak gebruikt om tandplak te remmen en verder tandbederf te voorkomen.Er zijn ook studies die proberen nanodeeltjes gemaakt van zinkoxide, koperoxide, enz. te gebruiken om tandbederf te behandelen.Maar het probleem is dat er meer dan 20 tanden in de menselijke mondholte zitten en dat ze allemaal het risico lopen te worden uitgehold door bacteriën.Het herhaalde gebruik van deze medicijnen kan nuttige cellen doden en zelfs het probleem van medicijnresistentie van schadelijke bacteriën veroorzaken.

Daarom hopen onderzoekers een manier te vinden om de nuttige bacteriën in de mondholte te beschermen en tandbederf te voorkomen.Ze richtten hun aandacht op nanodeeltjes van ceriumoxide (molecuulformule: CeO2).Het deeltje is een van de belangrijke antibacteriële materialen en heeft de voordelen van lage toxiciteit voor normale cellen en het antibacteriële mechanisme gebaseerd op omkeerbare valentieconversie.In 2019 onderzochten onderzoekers van Nankai University systematisch het mogelijke antibacteriële mechanisme vanceriumoxide nanodeeltjesin Science China-materialen.

Volgens het rapport van de onderzoekers op de conferentie produceerden ze ceriumoxide-nanodeeltjes door ceriumnitraat of ammoniumsulfaat op te lossen in water, en bestudeerden ze het effect van de deeltjes op de "biofilm" gecreëerd door Streptococcus mutans.De resultaten toonden aan dat hoewel de ceriumoxide-nanodeeltjes de bestaande "biofilm" niet konden verwijderen, ze de groei ervan met 40% verminderden.Onder vergelijkbare omstandigheden kon het klinisch bekende middel tegen gaatjes zilvernitraat de "biofilm" niet vertragen.De ontwikkeling van "membraan".

De hoofdonderzoeker van het project, Russell Pesavento van de Universiteit van Illinois in Chicago, zei: “Het voordeel van deze behandelmethode is dat het minder schadelijk lijkt te zijn voor orale bacteriën.Nanodeeltjes voorkomen alleen dat micro-organismen zich aan de stof hechten en een biofilm vormen.En de toxiciteit en metabole effecten van het deeltje op menselijke orale cellen in een petrischaal zijn minder dan zilvernitraat bij standaardbehandeling." 

Momenteel probeert het team coatings te gebruiken om de nanodeeltjes te stabiliseren bij een neutrale of zwak alkalische pH die dicht bij die van speeksel ligt.In de toekomst zullen onderzoekers het effect van deze therapie testen op menselijke cellen in het onderste deel van het spijsverteringskanaal in een completere orale microbiële flora, om patiënten een beter algemeen gevoel van veiligheid te geven.