Epoxy is bij iedereen bekend.Dit soort organisch materiaal wordt ook wel kunsthars, harslijm etc. genoemd. Het is een zeer belangrijk type thermohardende kunststof.Vanwege het grote aantal actieve en polaire groepen kunnen epoxyharsmoleculen worden verknoopt en uitgehard met verschillende soorten verharders en kunnen verschillende eigenschappen worden gevormd door verschillende additieven toe te voegen.

Als thermohardende hars heeft epoxyhars de voordelen van goede fysische eigenschappen, elektrische isolatie, goede hechting, alkalibestendigheid, slijtvastheid, uitstekende produceerbaarheid, stabiliteit en lage kosten.Het is een van de meest uitgebreide basisharsen die in polymeermaterialen worden gebruikt. Na meer dan 60 jaar ontwikkeling wordt epoxyhars gebruikt in coatings, machines, lucht- en ruimtevaart, bouw en andere gebieden.

Momenteel wordt epoxyhars meestal gebruikt in de coatingindustrie en de coating die ermee wordt gemaakt als substraat wordt epoxyharscoating genoemd.Naar verluidt is epoxyharscoating een dik beschermend materiaal dat kan worden gebruikt om alles te bedekken, van vloeren, grote elektrische apparaten tot kleine elektronische producten, om ze te beschermen tegen schade of slijtage.Behalve dat ze zeer duurzaam zijn, zijn epoxyharscoatings over het algemeen ook bestand tegen zaken als roest en chemische corrosie, dus ze zijn populair in veel verschillende industrieën en toepassingen.

Het geheim van de duurzaamheid van epoxycoating

Aangezien epoxyhars tot de categorie vloeibaar polymeer behoort, heeft het de hulp van verharders, additieven en pigmenten nodig om te incarneren tot een corrosiebestendige epoxycoating.Onder hen worden nano-oxiden vaak toegevoegd als pigmenten en vulstoffen aan epoxyharscoatings, en typische vertegenwoordigers zijn silica (SiO2), titaandioxide (TiO2), aluminiumoxide (Al2O3), zinkoxide (ZnO) en zeldzame-aarde-oxiden.Met hun speciale grootte en structuur vertonen deze nano-oxiden veel unieke fysische en chemische eigenschappen, die de mechanische en corrosiewerende eigenschappen van de coating aanzienlijk kunnen verbeteren.

Er zijn twee belangrijke mechanismen voor nanodeeltjes van oxiden om de beschermende werking van epoxycoatings te verbeteren:

Ten eerste, met zijn eigen kleine formaat, kan het effectief de microscheuren en poriën vullen die worden gevormd door lokale krimp tijdens het uithardingsproces van epoxyhars, het diffusiepad van corrosieve media verminderen en de afscherming en beschermende prestaties van de coating verbeteren;

De tweede is om de hoge hardheid van de oxidedeeltjes te gebruiken om de hardheid van de epoxyhars te verhogen, waardoor de mechanische eigenschappen van de coating worden verbeterd.

Bovendien kan het toevoegen van een geschikte hoeveelheid nanooxidedeeltjes ook de hechtsterkte van de epoxycoating op het grensvlak verhogen en de levensduur van de coating verlengen.

De rol vannano-silicapoeder:

Van deze oxidenanopoeders is nanosiliciumdioxide (SiO2) een soort van hoge aanwezigheid.Silica nano is een anorganisch niet-metalen materiaal met uitstekende hittebestendigheid en oxidatieweerstand.Zijn moleculaire toestand is een driedimensionale netwerkstructuur met [SiO4]-tetraëder als structurele basiseenheid.Onder hen zijn zuurstof- en siliciumatomen direct verbonden door covalente bindingen en de structuur is sterk, dus het heeft stabiele chemische eigenschappen, uitstekende hitte- en weersbestendigheid, enz.

Nano SiO2 speelt voornamelijk de rol van corrosiewerende vulstof in epoxycoating.Enerzijds kan siliciumdioxide de microscheurtjes en poriën die ontstaan ​​tijdens het uithardingsproces van epoxyhars effectief opvullen en de penetratieweerstand van de coating verbeteren;aan de andere kant kunnen de functionele groepen van nano-SiO2 en epoxyhars fysisch/chemische verknopingspunten vormen door adsorptie of reactie, en Si-O-Si- en Si-O-C-bindingen in de moleculaire keten introduceren om te vormen een driedimensionale netwerkstructuur om de hechting van de coating te verbeteren.Bovendien kan de hoge hardheid van nano-SiO2 de slijtvastheid van de coating aanzienlijk verbeteren, waardoor de levensduur van de coating wordt verlengd.