Od czasu ich odkrycia w 1991 r. Nanorurki węglowe są faworyzowane przez naukowców z dziedzin chemii, fizyki i nauk materiałowych. Ponieważ jednak nanorurki węglowe są bardzo łatwe dla aglomeratu, nie są łatwo rozproszone w wąskie gardło w praktycznych zastosowaniach. Modyfikacja chemiczna powierzchniowych nanorurek węglowych w celu poprawy ich właściwości powierzchni jest skutecznym sposobem na otwarcie tego wąskiego gardła. Metodą modyfikacji chemicznej jest dokonanie reakcji chemicznej między nanorurkami węglowymi a modyfikatorem w celu zmiany struktury powierzchni i stanu nanorurek węglowych, aby osiągnąć cel modyfikacji. Jednym z najczęściej stosowanych są silne kwasy lub mieszane kwasy w celu utleniania defektów na powierzchni nanorurek węglowych w celu utworzenia grup karboksylowych.

W przypadku materiałów kompozytowych mogą być stosowane w materiałach kompozytowych w celu poprawy ich wydajności. Poniżej przedstawiono niektóre artykuły i wyniki badań w celach informacyjnych:

Jako heterogeniczny środek zarodkowania, CNT-COOH zmniejsza średnią wielkość fenolowych komórek pianki i zwiększa gęstość komórki; Wraz ze wzrostem zawartości CNTCOOH w piance fenolowej wzrósł moduł kompresji i kompresja wytrzymałości kompozytowej CNT-COOH / Fenolowej Pie.

Po modyfikacji karboksylacji MWCNT poprawia się dyspersja w materiale macierzy ABS i poprawia stabilność. Jednocześnie poprawia się również właściwości mechaniczne materiału kompozytowego ABS / MWCNT-COOH, a także wytrzymałość na rozciąganie. W tym procesie na powierzchni materiału powstanie sieć warta węgla, aby poprawić działanie opóźniającego płomienia materiału kompozytowego.