Złoto koloidalne

Nanocząsteczki złota koloidalnegobyły używane przez artystów od wieków, ponieważ wchodzą w interakcję ze światłem widzialnym, tworząc jasne kolory.Ostatnio ta wyjątkowa właściwość fotoelektryczna została zbadana i zastosowana w zaawansowanych technologicznie dziedzinach, takich jak organiczne ogniwa słoneczne, sondy czujnikowe, środki terapeutyczne, systemy dostarczania leków w zastosowaniach biologicznych i medycznych, przewodniki elektroniczne i kataliza.Właściwości optyczne i elektroniczne nanocząstek złota można regulować, zmieniając ich rozmiar, kształt, chemię powierzchni i stan skupienia.

Roztwór złota koloidalnego odnosi się do zolu złota o średnicy cząstek fazy rozproszonej między 1 a 150 nm.Należy do heterogenicznego systemu heterogenicznego, a kolor jest pomarańczowy do fioletowego.Stosowanie złota koloidalnego jako markera w immunohistochemii rozpoczęło się w 1971 roku. Faulk i in.Zastosowano barwienie immunokoloidem złotem (IGS) w mikroskopie elektronowym do obserwacji Salmonelli.

Oznakowane na drugim przeciwciele (końska anty-ludzka IgG) ustalono pośrednią metodę barwienia złotem immunokoloidowym.W 1978 roku geoghega odkrył zastosowanie markerów ze złota koloidalnego na poziomie lustra świetlnego.Zastosowanie złota koloidalnego w immunochemii jest również nazywane immunozłotem.Następnie wielu uczonych potwierdziło, że złoto koloidalne może stabilnie i szybko adsorbować białka, a aktywność biologiczna białka nie uległa znaczącym zmianom.Może służyć jako sonda do precyzyjnego pozycjonowania polisacharydów powierzchniowych i wewnątrzkomórkowych, białek, polipeptydów, antygenów, hormonów, kwasów nukleinowych i innych makrocząsteczek biologicznych.Może być również używany do codziennej immunodiagnostyki i lokalizacji immunohistochemicznej, a więc w diagnostyce klinicznej. Powszechnie ceniono zastosowanie wykrywania leków i innych aspektów.Obecnie barwienie immunozłotem na poziomie mikroskopu elektronowego (IGS), barwienie immunogoldem na poziomie mikroskopu świetlnego (IGSS) oraz barwienie immunozłotem plamkowym na poziomie makroskopowym stają się coraz potężniejszymi narzędziami w badaniach naukowych i diagnostyce klinicznej.