Złoto koloidalne jest rodzajem nanomateriału szeroko stosowanego w technologii znakowania immunologicznego. Technologia złota koloidalnego jest powszechnie stosowaną technologią znakowania, która jest nowym rodzajem technologii znakowania immunologicznego, która wykorzystuje złoto koloidalne jako znacznik znacznikowy antygenów i przeciwciał i ma swoje wyjątkowe zalety. W ostatnich latach jest szeroko stosowany w różnych badaniach biologicznych. Prawie wszystkie techniki immunoblottingu stosowane w klinice wykorzystują jego markery. Jednocześnie można go stosować w mikroskopii przepływowej, mikroskopii elektronowej, immunologii, biologii molekularnej, a nawet biochipach.

Złoto koloidalne jest naładowane ujemnie w środowisku słabo zasadowym i może tworzyć trwałe wiązanie z dodatnio naładowanymi grupami cząsteczek białka. Ponieważ jest to wiązanie elektrostatyczne, nie ma ono wpływu na właściwości biologiczne białka.

Zasadniczo znakowanie złota koloidalnego to proces kapsułkowania, podczas którego białka i inne makrocząsteczki są adsorbowane na powierzchni cząstek złota koloidalnego. Ta kulista cząstka ma silną zdolność do adsorbowania białek i może wiązać się niekowalencyjnie z białkiem A gronkowca, immunoglobuliną, toksyną, glikoproteiną, enzymem, antybiotykiem, hormonem i koniugatami polipeptydu albuminy surowicy bydlęcej.

Oprócz wiązania białek, złoto koloidalne może również wiązać się z wieloma innymi makrocząsteczkami biologicznymi, takimi jak SPA, PHA, ConA itp. Zgodnie z niektórymi właściwościami fizycznymi złota koloidalnego, takimi jak wysoka gęstość elektronowa, wielkość cząstek, kształt i reakcja barwna, w połączeniu z odpornościowymi i biologicznymi właściwościami spoiwa, złoto koloidalne jest szeroko stosowane w immunologii, histologii, patologii i biologii komórki oraz w innych dziedzinach.