Bugün bazı antibakteriyel kullanım nanoparçacıkları materyali aşağıdaki gibi paylaşmak istiyoruz:

1. Nano Gümüş

Nano gümüş malzemenin antibakteriyel prensibi

(1). Hücre zarının geçirgenliğini değiştirin. Bakterilerin nano gümüşü ile muamele edilmesi, hücre zarının geçirgenliğini değiştirerek birçok besin ve metabolitin kaybına ve sonuçta hücre ölümüne yol açabilir;

(2). Gümüş iyon hasar DNA

(3). Dehidrojenaz aktivitesini azaltın.

(4). Oksidatif stres. Nano gümüş, hücreleri ROS üretmeye teşvik edebilir, bu da azaltılmış koenzim II (NADPH) oksidaz inhibitörlerinin (DPI) içeriğini daha da azaltarak hücre ölümüne yol açar.

İlgili Ürünler: Nano gümüş tozu, renkli gümüş antibakteriyel sıvı, şeffaf gümüş antibakteriyel sıvı

2.Nano çinko oksit 

Nano-çinko oksit znO'nun iki antibakteriyel mekanizması vardır:

(1). Fotokatalitik antibakteriyel mekanizma. Yani, nano-çink oksit, güneş ışığının ışınlanması altında, özellikle ultraviyole ışık altında negatif yüklü elektronları su ve havada ayrıştırabilirken, havadaki oksijen değişikliğini uyarabilen pozitif yüklü delikler bırakabilir. Aktif oksijendir ve çeşitli mikroorganizmalarla oksitlenir, böylece bakterileri öldürür.

(2). Metal iyonu çözünmesinin antibakteriyel mekanizması, çinko iyonlarının yavaş yavaş salınacağıdır. Bakterilerle temas ettiğinde, bakterilerdeki aktif proteaz ile birleşecek ve böylece bakterileri öldürecektir.

3. Nano titanyum oksit

Nano-titanyum dioksit, antibakteriyel etki elde etmek için fotokataliz etkisi altında bakterileri ayrıştırır. Nano-titanyum dioksitin elektronik yapısı, su ve hava sisteminde tam bir Tio2 değerlik bandı ve boş bir iletim bandı ile karakterize olduğundan, nano-titanyum dioksit, elektron enerjisi bant boşluğuna ulaştığında veya aştığında güneş ışığına, özellikle ultraviyole ışınlarına maruz kalır. Zaman olabilir. Elektronlar değerlik bandından iletim bandına uyarılabilir ve değerlik bandında karşılık gelen delikler üretilir, yani elektron ve delik çiftleri üretilir. Elektrik alanının etkisi altında, elektronlar ve delikler ayrılır ve parçacık yüzeyi üzerindeki farklı konumlara göç eder. Bir dizi reaksiyon meydana gelir. Tio2 adsorbe ve elektronları O2 oluşturmak için tuzak ve tuzaklar ve üretilen süperoksit anyon radikalleri çoğu organik maddeyle reaksiyona girer (oksitlenir). Aynı zamanda, CO2 ve H2O üretmek için bakterilerdeki organik madde ile reaksiyona girebilir; Delikler, Tio2'nin yüzeyinde adsorbe edilen OH ve H2O'yu oksitleştirirken, · OH, güçlü bir oksitleyici yeteneğe sahiptir, organik maddenin doymamış bağlarına saldırır veya H atomları yeni serbest radikaller üretir, bir zincir reaksiyonu tetikler ve sonunda bakterilerin ayrışmasına neden olur.

4. Nano bakır,nano bakır oksit, nano sakal oksit

Pozitif yüklü bakır nanoparçacıklar ve negatif yüklü bakteriler, bakır nanoparçacıkların yük çekimi yoluyla bakterilerle temas etmesini sağlar ve daha sonra bakır nanopartiküller bakterilerin hücrelerine girer ve bakteriyel hücre duvarının kırılmasına ve hücre sıvısının akmasına neden olur. Bakterilerin ölümü; Hücreye aynı anda giren nano-bakır parçacıklar, bakteri hücrelerindeki protein enzimleri ile etkileşime girebilir, böylece enzimler denatüre edilir ve inaktive edilir, böylece bakterileri öldürür.

Hem elemental bakır hem de bakır bileşikleri antibakteriyel özelliklere sahiptir, aslında hepsi sterilizasyonda bakır iyonlarıdır.

Parçacık boyutu ne kadar küçük olursa, küçük boyutlu etki olan antibakteriyel malzemeler açısından antibakteriyel etki o kadar iyi olur.

5.Grafik

Grafen malzemelerinin antibakteriyel aktivitesi esas olarak dört mekanizma içerir:

(1). Fiziksel delinme veya “nano bıçağı” kesme mekanizması;

(2). Oksidatif stresin neden olduğu bakteri/membran yıkımı;

(3). Kaplamanın neden olduğu transmembran taşıma bloğu ve/veya bakteriyel büyüme bloğu;

(4). Hücre zarı, hücre zarı materyali yerleştirilerek ve yok ederek kararsızdır.

Grafen malzemelerinin ve bakterilerin farklı temas durumlarına göre, yukarıda belirtilen birkaç mekanizma sinerjik olarak hücre zarlarının (bakterisidal etki) tamamen yok edilmesine neden olur ve bakterilerin büyümesini (bakteriyostatik etki) inhibe eder.